✔️ Zarządzanie ryzykiem - polskie sądownictwo ✔️

Z kart historii PBSG:

Rok 2012 to ważna kartka w naszym kalendarzu. To właśnie wtedy zrealizowaliśmy największy w Polsce projekt związany z zarządzaniem ryzykiem dla Ministerstwa Sprawiedliwości. Naszym zadaniem było zaprojektowanie i wdrożenie systemu ERM zgodnego z modelem COSO II dla ponad 300 jednostek sądowych. Wpis jest częścią cyklu publikacji #WczorajPionierzyDziśLiderzy. Opisujemy wydarzenia z kart historii PBSG, które uznajemy za przełomowe. Wybierz się z nami w podróż do przeszłości i poznaj szczegóły!

Wstęp:

W 2012 roku zrealizowaliśmy najważniejszy projekt w Polsce z zakresu zarządzania ryzykiem. Naszym zadaniem było zaprojektowanie, konfiguracja, wdrożenie (wraz z oceną wdrożenia) metodyki zarządzania ryzykiem na bazie modelu COSO II dla sądownictwa. Łącznie projekt objął 9 z 11 sądów apelacyjnych oraz podległe im sądy okręgowe i rejonowe, co dało liczbę ponad 300 jednostek. Był to największy projekt ERM w Polsce.

Model COSO II:

COSO (The Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission) to amerykańska organizacja sektora prywatnego, która w 2004 wydała opracowanie „Zarządzanie ryzykiem korporacyjnym – zintegrowana struktura ramowa”, zwane COSO II. Obecnie jest to najpopularniejszy model, który krok po kroku opisuje zasady zarządzania ryzykiem korporacyjnym. COSO skupia się m.in. na takich aspektach jak określanie apetytu na ryzyko, wzmacnianie decyzyjności w reakcji na ryzyko, ograniczanie strat organizacyjnych i zarządzanie wieloma rodzajami ryzyka. Co warto odnotować, w 2007 roku PBSG wydało polskie opracowanie COSO II.

O USŁUDZE:

Standardowo przy tego typu usłudze (konfiguracja i wdrożenie systemu zarządzania ryzykiem) oferujemy audyty i kompleksowe doradztwo, które są podstawą do określenia wymagań organizacji i zakresu prac. Sądy apelacyjne zdecydowały się na cyfryzację procesu zarządzania ryzykiem w ramach systemu kontroli zarządczej – wybór padł na oprogramowanie erisk, które najlepiej spełniało ich potrzeby.

Po serii warsztatów przeprowadzanych na poziomie sądów apelacyjnych, okręgowych i rejonowych opracowaliśmy jednolitą metodykę zarządzania ryzykiem wraz z listą około 80 ryzyk referencyjnych, które badane miały być w każdej jednostce. Metodyka dopuszczała możliwość identyfikowania oraz oceny ryzyk specyficznych dla poszczególnych jednostek wraz z procedurą szybkiego dzielenia się informacją w przypadku materializacji ryzyka spoza listy ryzyk referencyjnych.

W kolejnym etapie przystąpiliśmy do konfiguracji procesu w oprogramowaniu erisk. Instalację podzieliliśmy tu na dziewięć części, zgodnie z liczbą sądów apelacyjnych uczestniczących w projekcie. Następnie oprogramowanie wraz z konfiguracją metodyki zarządzania ryzykiem wdrożyliśmy w sądach okręgowych i rejonowych. Dzięki temu, że narzędzie erisk jest elastyczne i można je dopasowywać pod konkretne potrzeby, w każdej jednostce skonfigurowaliśmy je zgodnie z obowiązującymi strukturami organizacyjnymi i funkcjonalnymi.

ZADANIA:

W ramach projektu korzystaliśmy z:

Model COSO II
Narzędzie erisk
Audyty
Doradztwo
Warsztaty

EFEKT:

Cały projekt zajął 6 miesięcy. Jednostki sądowe w Polsce zyskały wydajny system ERM, który pozwalał na standaryzację procesów i ocenę ryzyka. Dzięki ocenie ryzyka sądy apelacyjne dysponowały zbiorczą informacją w zakresie wartości ryzyk w podległych im jednostkach. Zyskały także przejrzyste, przekrojowe raporty prezentujące poziomy ryzyk dla całej apelacji, które następnie przekazywały do Ministerstwa Sprawiedliwości.

W latach następnych rozbudowaliśmy projekt dla jeszcze większej efektywności, zgodnie z potrzebami polskiego sądownictwa. Nasze prace objęły m.in. kalibrację mapy ryzyk referencyjnych wraz z pogłębieniem mapy ryzyk indywidualnych dla poszczególnych apelacji. Przygotowaliśmy również grupy raportów przedstawiających ocenę ryzyk, zabezpieczeń oraz monitorowania planów optymalizacji ryzyk.

Projekt i prace opisaliśmy szerzej w case study: Ministerstwo Sprawiedliwości